હતો હું સૂતો પારણે પુત્ર નાનો

 
 હતો હું સૂતો પારણે પુત્ર નાનો
 રડું છેક તો રાખતું કોણ છાનો
 મને દુખી દેખી દુખી કોણ થાતું
 મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું

 સૂકામાં સુવાડે ભીને પોઢી પોતે
 પીડા પામું પંડે તજે સ્વાદ તો તે
 મને સુખ માટે કટુ કોણ ખાતું
 મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું

 લઈ છાતી સાથે બચી કોણ લેતું
 તજી તાજું ખાજું મને કોણ દેતું
 મને કોણ મીઠા મુખે ગીત ગાતું
 મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું

 પડું કે ખડું તો ખમા આણી વાણી
 પડે પાંપણે પ્રેમનાં પૂર પાણી
 પછી કોણ પોતાતણું દૂધ પાતું
 મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું

 -દલપતરામ