કહેવતો, રૂઢિ પ્રયોગો અને તળપદા શબ્દો

# અક્કરમીનો પડીઓ કાંણો
# અક્કલ ઉધાર ન મળે
# અક્કલનો ઓથમીર મંગાવી ભાજી તો લાવ્યો કોથમીર
# અચ્છોવાના કરવાં
# અજાણ્યા પાણીમાં ઉતરવું નહિ
# અજાણ્યો અને આંધળો બેઉ સરખા
# અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડા ન ભરાય
# અતિ ચીકણો બહુ ખરડાય
# અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ
# અણીનો ચૂક્યો સો વરસ જીવે
# અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો
# અન્ન અને દાંતને વેર
# અન્ન તેવો ઓડકાર
# અનાજ પારકું છે પણ પેટ થોડું પારકું છે ?
# અવસરચૂક્યો મેહુલો શું કામનો ?
# અવળે અસ્ત્રે મૂંડી નાખવો
# અંગૂઠો બતાવવો
# અંજળ પાણી ખૂટવા
# અંધારામાં તીર ચલાવવું
# અંબાડીએ બેસીને છાણાં ન વિણાય
# આકાશ પાતાળ એક કરવા
# આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય
# આગળ ઉલાળ નહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ
# આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ
# આજ રોકડા, કાલ ઉધાર
# આજની ઘડી અને કાલનો દી
# આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ
# આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવું
# આપ ભલા તો જગ ભલા
# આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દૂનિયા
# આપ મુવા વિના સ્વર્ગે ન જવાય
# આપ સમાન બળ નહિ
# આપણી તે લાપસી અને બીજાની તે કુસકી
# આપવાના કાટલાં જુદા ને લેવાના કાટલાં જુદા
# આફતનું પડીકું
# આબરૂના કાંકરા કરવા / ધજાગરો કરવો
# આભ ફાટ્યું હોય ત્યાં થીગડું ન દેવાય
# આમલી પીપળી બતાવવી
# આરંભે શૂરા
# આલાનો ભાઈ માલો
# આલિયાની ટોપી માલિયાને માથે
# આવ પાણા પગ ઉપર પડ
# આવ બલા પકડ ગલા
# આવડે નહિ ઘેંસ ને રાંધવા બેસ
# આવ્યા'તા મળવા ને બેસાડ્યા દળવા
# આવી ભરાણાં
# આળસુનો પીર
# આંકડે મધ ભાળી જવું
# આંખ આડા કાન કરવા
# આંગળા ચાટ્યે પેટ ન ભરાય
# આંગળી ચિંધવાનું પુણ્ય
# આંગળી દેતાં પહોંચો પકડે
# આંગળીથી નખ વેગળા જ રહે
# આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં
# આંતરડી કકળાવવી/દૂભવવી
# આંતરડી ઠારવી
# આંધળામાં કાણો રાજા
# આંધળી ઘોડી ને પોચા ચણા મીઠા લાગ્યા ને ખાધા ઘણા
# આંધળી દળે ને કૂતરા ખાય
# આંધળે બહેરું કૂટાય
# આંધળો ઓકે સોને રોકે
# ઈંટનો જવાબ પથ્થર
# ઉકલ્યો કોયડો કોડીનો
# ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન
# ઉતાવળે આંબા ન પાકે
# ઊગતા સૂરજને સૌ નમે
# ઊજળું એટલું દૂધ નહિ, પીળું એટલું સોનુ નહિ
# ઊઠાં ભણાવવા
# ઊડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર
# ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવા જેવો ઘાટ
# ઊતર્યો અમલદાર કોડીનો
# ઊંઘ અને આહાર વધાર્યાં વધે ને ઘટાડ્યાં ઘટે
# ઊંચે આભ ને નીચે ધરતી
# ઊંટ મૂકે આંકડો અને બકરી મૂકે કાંકરો
# ઊંટના અઢારે અંગ વાંકા જ હોય
# ઊંટના ઊંટ ચાલ્યા જાય
# ઊંટની પીઠે તણખલું
# ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠા
# ઊંડા પાણીમાં ઊતરવું
# ઊંદર બિલાડીની રમત
# ઊંદરની જેમ ફૂંકી ફંકીને કરડવું
# ઊંધા રવાડે ચડાવી દેવું
# ઊંધી ખોપરીનો માણસ
# ઊંબાડિયું કરવાની ટેવ
# એક કરતાં બે ભલા
# એક કાનેથી સાંભળી બીજા કાનેથી કાઢી નાખવું
# એક કાંકરે બે પક્ષી મારવા
# એક ઘા ને બે કટકા
# એક ઘાએ કૂવો ન ખોદાય
# એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ
# એક નકટો સૌને નકટાં કરે
# એક નન્નો સો દુ:ખ હણે
# એક નૂર આદમી હજાર નૂર કપડાં
# એક પગ દૂધમાં ને એક પગ દહીંમાં
# એક બાજુ કૂવો અને બીજી બાજુ હવાડો
# એક ભવમાં બે ભવ કરવા
# એક મરણિયો સોને ભારી પડે
# એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે
# એક સાંધે ત્યાં તેર તૂટે
# એક હાથે તાળી ન પડે
# એકનો બે ન થાય
# એના પેટમાં પાપ છે
# એનો કોઈ વાળ વાંકો ન કરી શકે
# એરણની ચોરી ને સોયનું દાન
# એલ-ફેલ બોલવું
# ઓકી દાતણ જે કરે, નરણે હરડે ખાય
દૂધે વાળુ જે કરે, તે ઘર વૈદ ન જાય
# ઓછું પાત્ર ને અદકું ભણ્યો
# ઓડનું ચોડ કરવું
# ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે
# કજિયાનું મૂળ હાંસી ને રોગનું મૂળ ખાંસી
# કજિયાનું મોં કાળું
# કડવું ઓસડ મા જ પાય
# કડવો ઘૂંટડો ગળે ઊતારવો
# કપાસિયે કોઠી ફાટી ન જાય
# કપાળ જોઈને ચાંદલો કરાય
# કમળો હોય તેને પીળું દેખાય
# કમાઉ દીકરો સૌને વહાલો લાગે
# કરમ કોડીના અને લખણ લખેશરીના
# કરવા ગયા કંસાર અને થઈ ગઈ થૂલી
# કરો કંકુના
# કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો
# કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા
# કર્યું કારવ્યું ધૂળમાં મળી જવું
# કાકા મટીને ભત્રીજા ન થવાય
# કાકો પરણ્યો ને ફોઈ રાંડી
# કાખમાં છોકરું ને ગામમાં ઢંઢેરો
# કાગડા બધે ય કાળા હોય
# કાગડો દહીંથરું લઈ ગયો
# કાગના ડોળે રાહ જોવી
# કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું
# કાગનો વાઘ કરવો
# કાચા કાનનો માણસ
# કાચું કાપવું
# કાજીની કૂતરી મરી જાય ત્યારે આખું ગામ બેસવા આવે પણ
કાજી મરી જાય ત્યારે કાળો કાગડો ય ખરખરો કરવા ન આવે
# કાન છે કે કોડિયું?
# કાન પકડવા
# કાન ભંભેરવા/કાનમાં ઝેર રેડવું
# કાનખજુરાનો એકાદ પગ તૂટે તો શું ફરક પડે?
# કાનનાં કીડા ખરી પડે તેવી ગાળ
# કાનાફૂંસી કરવી
# કાપો તો લોહી ન નીકળે તેવી સ્થિતિ
# કામ કામને શિખવે
# કામ પતે એટલે ગંગા નાહ્યા/જાન છૂટે
# કામના કૂડા ને વાતોના રૂડા
# કારતક મહિને કણબી ડાહ્યો
# કાળા અક્ષર ભેંશ બરાબર
# કાળા માથાનો માનવી ધારે તે કરી શકે
# કાંચિડાની જેમ રંગ બદલવા
# કાંટો કાંટાને કાઢે
# કીડી પર કટક ન ઊતારાય
# કીડીને કણ અને હાથીને મણ
# કીડીને પાંખ ફૂટે એ એના મરવાની એંધાણી
# કીધે કુંભાર ગધેડે ન ચડે
# કુકડો બોલે તો જ સવાર પડે એવું ન હોય
# કુલડીમાં ગોળ ભાંગવો
# કુંન્ડુ કથરોટને હસે
# કુંભાર કરતાં ગધેડા ડાહ્યાં
# કૂતરાની પૂંછડી વાંકી તે વાંકી જ રહે
# કૂતરાનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે
# કૂતરું કાઢતા બિલાડું પેઠું
# કૂવામાં હોય તો અવેડામાં આવે
# કેટલી વીસે સો થાય તેની ખબર પડવી
# કેસરિયા કરવા
# કોઈની સાડીબાર ન રાખે
# કોઠી ધોયે કાદવ જ નીકળે
# કોઠે જઈ આવ્યો ને કથા કરવા બેઠો
# કોડિયા જેવડું કપાળ અને વચ્ચે ભમરો
# કોણીએ ગોળ ચોપડવો
# કોણે કહ્યું'તું કે બેટા બાવળિયા પર ચડજો ?
# કોથળામાં પાનશેરી રાખીને મારવો
# કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું
# કોના બાપની દિવાળી
# કોની માએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે
# કોલસાની દલાલીમાં કાળા હાથ
# ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી?
# ખણખોદ કરવી
# ખરા બપોરે તારા દેખાડવા
# ખંગ વાળી દેવો
# ખાઈને સૂઈ જવું મારીને ભાગી જવું
# ખાખરાની ખિસકોલી સાકરનો સ્વાદ શું જાણે
# ખાટલે મોટી ખોટ કે પાયો જ ન મળે
# ખાડો ખોદે તે પડે
# ખાતર ઉપર દીવો
# ખાલી ચણો વાગે ઘણો
# ખાળે ડૂચા અને દરવાજા મોકળા
# ખિસ્સા ખાલી ને ભભકો ભારી
# ખીલાના જોરે વાછરડું કૂદે
# ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ
# ખેંચ તાણ મુઝે જોર આતા હૈ
# ખોટો રૂપિયો કદી ન ખોવાય
# ખોદે ઉંદર અને ભોગવે ભોરિંગ
# ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર
# ગઈ ગુજરી ભૂલી જ જવાની હોય
# ગઈ તિથિ જોશી પણ ન વાંચે
# ગગા મોટો થા પછી પરણાવશું
# ગજ વાગતો નથી
# ગજવેલના પારખાં ન હોય
# ગતકડાં કાઢવા
# ગધેડા ઉપર અંબાડી ન શોભે
# ગધેડાને તાવ આવે તેવી વાત
# ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી
# ગરજવાનને અક્કલ ન હોય
# ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે
# ગંજીનો કૂતરો, ન ખાય ન ખાવા દે
# ગાજરની પીપૂડી વાગે ત્યાં સુધી વગાડવાની ને પછી ખાઈ જવાની
# ગાજ્યા મેઘ વરસે નહિ ને ભસ્યા કૂતરા કરડે નહિ
# ગાડા નીચે કૂતરું
# ગાડી પાટે ચડાવી દેવી
# ગાડું ગબડાવવું
# ગાડું જોઈને ગુડા ભાંગે
# ગાભા કાઢી નાખવા
# ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો પણ હોય
# ગામના મહેલ જોઈ આપણાં ઝૂંપડાં તોડી ન નખાય
# ગામના મોંએ ગરણું ન બંધાય
# ગામનો ઉતાર
# ગામમાં ઘર નહિ સીમમાં ખેતર નહિ
# ગાય દોહી કૂતરાને પાવું
# ગાંજ્યો જાય તેવો નથી
# ગાંઠના ગોપીચંદન
# ગાંડા સાથે ગામ જવું ને ભૂતની કરવી ભાઈબંધી
# ગાંડાના ગામ ન વસે
# ગાંડી માથે બેડું
# ગાંડી પોતે સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે
# ગાંધી-વૈદનું સહીયારું
# ગેંગે-ફેંફે થઈ જવું
# ગોળ ખાધા વેંત જુલાબ ન લાગે
# ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું લાગે
# ગોળ વિના મોળો કંસાર, મા વિના સૂનો સંસાર
# ગોળથી મરતો હોય તો ઝેર શું કામ પાવું?
# ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો
# ઘડો-લાડવો કરી નાખવો
# ઘર ફૂટે ઘર જાય
# ઘર બાળીને તીરથ ન કરાય
# ઘરડા ગાડા વાળે
# ઘરડી ઘોડી લાલ લગામ
# ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આટો
# ઘરના ભુવા ને ઘરના ડાકલાં
# ઘરની દાઝી વનમાં ગઈ તો વનમાં લાગી આગ
# ઘરની ધોરાજી ચલાવવી
# ઘરમાં વાઘ બહાર બકરી
# ઘરમાં હાંડલા કુસ્તી કરે તેવી હાલત
# ઘરે ધોળો હાથી બાંઘવો
# ઘા પર મીઠું ભભરાવવું
# ઘાણીનો બળદ ગમે તેટલું ચાલે પણ રહે જ્યાં હતો ત્યાં જ
# ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં
# ઘી-કેળાં થઈ જવા
# ઘીના ઠામમાં ઘી પડી રહ્યું
# ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા
# ઘો મરવાની થાય ત્યારે વાઘરીવાડે જાય
# ઘોડે ચડીને આવવું
# ઘોરખોદિયો
# ઘોંસ પરોણો કરવો
# ચકલી નાની ને ફૈડકો મોટો
# ચકીબાઈ નાહી રહ્યાં
# ચડાઉ ધનેડું
# ચપટી ધૂળની ય જરૂર પડે
# ચપટી મીઠાની તાણ
# ચમડી તૂટે પણ દમડી ન છૂટે
# ચમત્કાર વિના નમસ્કાર નહિ
# ચલક ચલાણું ઓલે ઘેર ભાણું
# ચા કરતાં કીટલી વધારે ગરમ હોય
# ચાદર જોઈને પગ પહોળા કરાય
# ચાર મળે ચોટલા તો ભાંગે કૈંકના ઓટલા
# ચાલતી ગાડીએ ચડી બેસવું
# ચીભડાના ચોરને ફાંસીની સજા
# ચીંથરે વીંટાળેલું રતન
# ચેતતો નર સદા સુખી
# ચોર કોટવાલને દંડે
# ચોર પણ ચાર ઘર છોડે
# ચોરની દાઢીમાં તણખલું
# ચોરની મા કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ
# ચોરની માને ભાંડ પરણે
# ચોરની વાદે ચણા ઉપાડવા જવું
# ચોરને કહે ચોરી કરજે અને સિપાઈને કહે જાગતો રહેજે
# ચોરને ઘેર ચોર પરોણો
# ચોરનો ભાઈ ઘંટીચોર
# ચોરી પર શીનાજોરી
# ચોળીને ચીકણું કરવું
# ચૌદમું રતન ચખાડવું
# છકી જવું
# છક્કડ ખાઈ જવું
# છછૂંદરવેડા કરવા
# છઠ્ઠીનું ધાવણ યાદ આવી જવું
# છાગનપતિયાં કરવા
# છાજિયા લેવા
# છાણના દેવને કપાસિયાની જ આંખ હોય
# છાતી પર મગ દળવા
# છાપરે ચડાવી દેવો
# છાશ લેવા જવી અને દોણી સંતાડવી
# છાશમાં માખણ જાય અને વહુ ફુવડ કહેવાય
# છાસિયું કરવું
# છિનાળું કરવું
# છીંડે ચડ્યો તે ચોર
# છેલ્લા પાટલે બેસી જવું
# છેલ્લું ઓસડ છાશ
# છોકરાંને છાશ ભેગા કરવા
# છોકરાંનો ખેલ નથી
# છોકરીને અને ઉકરડાને વધતાં વાર ન લાગે
# છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય
# જણનારીમાં જોર ન હોય તો સુયાણી શું કરે ?
# જનોઈવઢ ઘા
# જમણમાં લાડુ અને સગપણમાં સાઢુ
# જમવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો
# જમાઈ એટલે દશમો ગ્રહ
# જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું
# જશને બદલે જોડા
# જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો
# જા બિલાડી મોભામોભ
# જા બિલ્લી કૂત્તે કો માર
# જાગ્યા ત્યાંથી સવાર
# જાડો નર જોઈને સૂળીએ ચડાવવો
# જાતે પગ પર કુહાડો મારવો
# જીભ આપવી
# જીભ કચરવી
# જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે
# જીવ ઝાલ્યો રહેતો નથી
# જીવતા જગતિયું કરવું
# જીવતો નર ભદ્રા પામે
# જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી
# જીવો અને જીવવા દો
# જીવ્યા કરતાં જોયું ભલું
# જે ચડે તે પડે
# જે જન્મ્યું તે જાય
# જે જાય દરબાર તેના વેચાય ઘરબાર
# જે નમે તે સૌને ગમે
# જે ફરે તે ચરે
# જે વાર્યા ન વરે તે હાર્યા વરે
# જે સૌનું થશે તે વહુનું થશે
# જેસલ હટે જવભર ને તોરલ હટે તલભર
# જેટલા મોં તેટલી વાતો
# જેટલા સાંધા એટલા વાંધા
# જેટલો ગોળ નાખો તેટલું ગળ્યું લાગે
# જેટલો બહાર છે તેથી વધુ ભોંયમાં છે
# જેણે મૂકી લાજ એનું નાનું સરખું રાજ
# જેના લગન હોય તેના જ ગીત ગવાય
# જેના હાથમાં તેના મોંમા
# જેની લાઠી તેની ભેંસ
# જેની રૂપાળી વહુ તેના ભાઈબંધ બહુ
# જેનું ખાય તેનું ખોદે
# જેનું નામ તેનો નાશ
# જેને કોઈ ન પહોંચે તેને પેટ પહોંચે
# જેને રામ રાખે તેને કોણ ચાખે
# જેનો આગેવાન આંધળો તેનું કટક કૂવામાં
# જેનો રાજા વેપારી તેની પ્રજા ભિખારી
# જેવા સાથે તેવા
# જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ
# જેવી સોબત તેવી અસર
# જેવું કામ તેવા દામ
# જેવો ગોળ વિનાનો કંસાર એવો મા વિનાનો સંસાર
# જેવો દેશ તેવો વેશ
# જેવો સંગ તેવો રંગ
# જોશીના પાટલે અને વૈદના ખાટલે
# જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખી બમણતી આવે જ
# જ્યાં ચાહ ત્યાં રાહ
# જ્યાં સંપ ત્યાં જંપ
# જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ
# ઝાઝા રસોઈયા રસોઈ બગાડે
# ઝાઝા હાથ રળિયામણા
# ઝાઝા હાંડલા ભેગા થાય તો ખખડે પણ ખરા
# ઝાઝી કીડી સાપને ખાઈ જાય
# ઝાઝી સૂયાણી વિયાંતર બગાડે
# ઝેરના પારખા ન હોય
# ટકાની ડોશી અને ઢબુનું મૂંડામણ
# ટાઢા પહોરની તોપ ફોડવી
# ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ
# ટાલિયા નર કો'ક નિર્ધન
# ટાંટીયાની કઢી થઈ જવી
# ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય
# ટેભા ટૂટી જવા
# ટોપી ફેરવી નાખવી
# ઠરીને ઠામ થવું
# ઠરીને ઠીંકરું થઈ જવું
# ઠોઠ નિશાળિયાને વૈતરણા ઝાઝા
# ઠોકર વાગે ત્યારે જ અક્કલ આવે
# ડહાપણની દાઢ ઊગવી
# ડાકણેય એક ઘર તો છોડે
# ડાબા હાથની વાત જમણાને ખબર ન પડે
# ડાહીબાઈને બોલાવો ને ખીરમાં મીઠું નખાવો
# ડાંગે માર્યા પાણી જુદા ન પડે
# ડીંગ હાંકવી
# ડીંડવાણું ચલાવવું
# ડુંગર દૂરથી રળિયામણા
# ડૂબતો માણસ તરણું પકડે
# ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે
# ઢાંકણીમાં પાણી લઈ ડૂબી મર
# ઢાંકો-ઢૂંબો કરવો
# તમાચો મારી ગાલ લાલ રાખવો
# તમાશાને તેડું ન હોય
# તલપાપડ થવું
# તલમાં તેલ નથી
# તલવારની ધાર ઉપર ચાલવું
# ત્રણ સાથે જાય તો થાય ત્રેખડ ને માથે પડે ભેખડ
# ત્રાગું કરવું
# ત્રેવડ એટલે ત્રીજો ભાઈ
# તારા જેવા તાંબિયાના તેર મળે છે
# તારા બાપનું કપાળ
# તારી અક્કલ ક્યાં ઘાસ ચરવા ગઈ હતી?
# તારું મારું સહિયારું ને મારું મારા બાપનું
# તાલમેલ ને તાશેરો
# તાંબિયાની તોલડી તેર વાના માંગે
# તીરથે જઈએ તો મૂંડાવું તો પડે જ
# તીસમારખાં
# તુંબડીમાં કાંકરા
# તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં
# તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ
# તેલ પાઈને એરંડિયું કાઢવું
# તોબા પોકારવી
# તોળી તોળીને બોલવું
# થાક્યાના ગાઉ છેટા હોય
# થાબડભાણા કરવા
# થાય તેવા થઈએ ને ગામ વચ્ચે રહીએ
# થૂંકના સાંધા કેટલા દી ટકે?
# થૂંકેલું પાછું ગળવું
# દયા ડાકણને ખાય
# દરજીનો દીકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે
# દળી, દળીને ઢાંકણીમાં
# દશેરાના દિવસે જ ઘોડુ ન દોડે
# દાઝ્યા પર ડામ
# દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી
# દાણો દબાવી/ચાંપી જોવો
# દાધારિંગો
# દાનત ખોરા ટોપરા જેવી
# દામ કરે કામ અને બીબી કરે સલામ
# દાળમાં કાળું
# દાંત કાઢવા
# દાંત ખાટા કરી નાખવા
# દાંતે તરણું પકડવું
# દી ભરાઈ ગયા છે
# દીકરી એટલે સાપનો ભારો
# દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય
# દીવા તળે અંધારું
# દીવાલને પણ કાન હોય
# દુકાળમાં અધિક માસ
# દુ:ખતી રગ દબાવવી
# દુ:ખનું ઓસડ દહાડા
# દુ:ખે છે પેટ અને કૂટે છે માથું
# દૂઝણી ગાયની લાત ભલી
# દૂધ પાઈને સાપ ઉછેરવો
# દૂધ, સાકર, એલચી, વરીઆળી ને દ્રાક્ષ જો કંઠનો ખપ હોય તો પાંચેય વસ્તુ રાખ
# દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી કરી નાખવું
# દૂધનો દાઝેલો છાશ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ
# દે દામોદર દાળમાં પાણી
# દેખવું નહિ અને દાઝવું નહિ
# દેવ દેવલા સમાતા ન હોય ત્યાં પૂજારાને ક્યાં બેસાડવા
# દોડવું હતું ને ઢાળ મળ્યો
# દોરડી બળે પણ વળ ન છૂટે
# દ્રાક્ષ ખાટી છે
# ધકેલ પંચા દોઢસો
# ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર
# ધનોત-પનોત કાઢી નાખવું
# ધરતીનો છેડો ઘર
# ધરમ કરતાં ધાડ પડી
# ધરમ ધક્કો
# ધરમના કામમાં ઢીલ ન હોય
# ધરમની ગાયના દાંત ન જોવાય
# ધાર્યું ધણીનું થાય
# ધીરજના ફળ મીઠા હોય
# ધુમાડાને બાચકા ભર્યે દહાડો ન વળે
# ધૂળ ઉપર લીંપણ ન કરાય
# ધોકે નાર પાંસરી
# ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો
# ધોયેલ મૂળા જેવો
# ધોળા દિવસે તારા દેખાવા
# ધોળામાં ધૂળ પડી
# ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે
# ન આવડે ભીખ તો વૈદું શીખ
# ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં
# ન બોલ્યામાં નવ ગુણ
# ન મળી નારી એટલે સહેજે બાવા બ્રહ્મચારી
# ન મામા કરતા કહેણો મામો સારો
# નકલમાં અક્કલ ન હોય
# નગારખાનામાં પીપૂડીનો અવાજ ક્યાંથી સંભળાય?
# નજર ઉતારવી
# નજર બગાડવી
# નજર લાગવી
# નજરે ચડી જવું
# નજરે જોયાનું ઝેર છે
# નથ ઘાલવી
# નદીના મૂળ અને ઋષિના કુળ ન શોધાય
# નબળો ધણી બૈરી પર શૂરો
# નમાજ પડતા મસીદ કોટે વળગી
# નરમ ઘેંશ જેવો
# નવ ગજના નમસ્કાર
# નવરો ધૂપ
# નવરો બેઠો નખ્ખોદ કાઢે
# નવાણિયો કૂટાઈ ગયો
# નવાણુંનો ધક્કો લાગવો
# નવી ગિલ્લી નવો દાવ
# નવી વહુ નવ દહાડા
# નવે નાકે દિવાળી
# નવો મુલ્લો બાંગ વધુ જોરથી પોકારે
# નવો મુસલમાન નવ વાર નમાજ પઢે
# નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા વાગે
# નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે
# નસીબનો બળિયો
# નાક કપાઈ જવું
# નાક કપાવી અપશુકન ન કરાવાય
# નાકે છી ગંધાતી નથી
# નાગાની પાનશેરી ભારે હોય
# નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ?
# નાચવું ન હોય તો આંગણું વાંકુ
# નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ
# નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી
# નાના મોઢે મોટી વાત
# નાનો પણ રાઈનો દાણો
# નીર-ક્ષીર વિવેક
# નેવાના પાણી મોભે ના ચડે
# નોકર ખાય તો નફો જાય, શેઠ ખાય તો મૂડી જાય
# પઈની પેદાશ નહિ ને ઘડીની ફુરસદ નહિ
# પગ કુંડાળામાં પડી જવો
# પગ ન ઊપડવો
# પડતો બોલ ઝીલવો
# પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ
# પડ્યા પર પાટું
# પડ્યો પોદળો ધૂળ ઉપાડે
# પઢાવેલો પોપટ
# પત્તર ખાંડવી
# પથ્થર ઉપર પાણી
# પરચો આપવો/દેખાડવો
# પરણ્યા નથી પણ પાટલે તો બેઠા છો ને?
# પલાળ્યું છે એટલે મૂંડાવવું તો પડશે જ ને
# પવન પ્રમાણે સઢ ફેરવવો
# પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા
# પહેલો ઘા પરમેશ્વરનો
# પહેલો સગો પાડોશી
# પહોંચેલ માયા/બુટ્ટી
# પ્રસાદી ચખાડવી
# પંચ કહે તે પરમેશ્વર
# પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે
# પાઘડી ફેરવી નાખવી
# પાઘડીનો વળ છેડે આવે
# પાટિયાં બેસી જવાં
# પાટો બાઝવો
# પાઠ ભણાવવો
# પાણી ઉતારવું
# પાણી ચડાવવું
# પાણી દેખાડવું
# પાણી પહેલા પાળ બાંધી લેવી સારી
# પાણી પાણી કરી નાખવું
# પાણી પીને ઘર પૂછવું
# પાણી ફેરવવું
# પાણીચું આપવું
# પાણીમાં બેસી જવું
# પાણીમાં રહીને મગર સાથે વેર ન બંધાય
# પાણીમાંથી પોરા કાઢવા
# પાનો ચડાવવો
# પાપ છાપરે ચડીને પોકારે
# પાપડતોડ પહેલવાન
# પાપડી ભેગી ઈયળ બફાય
# પાપનો ઘડો ભરાઈ જવો
# પાપી પેટનો સવાલ છે
# પારકા કજિયા ઉછીના ન લેવાય
# પારકા છોકરાને જતિ કરવા સૌ તૈયાર હોય
# પારકી આશ સદા નિરાશ
# પારકી છઠ્ઠીનો જાગતલ
# પારકી મા જ કાન વિંધે
# પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ
# પારકે પાદર પહોળા થવું
# પારકે પૈસે દિવાળી
# પારકે પૈસે પરમાનંદ
# પારકે ભાણે લાડુ મોટો દેખાય
# પાશેરામાં પહેલી પૂણી છે
# પાંચમની છઠ્ઠ ક્યારે ન થાય
# પાંચમાં પૂછાય તેવો
# પાંચે ય આંગળી ઘીમાં
# પાંચે ય આંગળી સરખી ન હોય
# પાંચે ય આંગળીએ દેવ પૂજવા
# પાંસરુંદોર કરી નાખવું/થઈ જવું
# પિયરની પાલખી કરતાં સાસરિયાની સૂળી સારી
# પીઠ પાછળ ઘા
# પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ
# પુણ્ય પરવારી જવું
# પુત્રના લક્ષણ પારણામાંથી ને વહુના લક્ષણ બારણામાંથી
# પુરાણ માંડવું
# પેટ કરાવે વેઠ
# પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું ન કરાય
# પેટ છે કે પાતાળ ?
# પેટછૂટી વાત કરવી
# પેટનો બળ્યો ગામ બાળે
# પેટમાં પેસીને પગ પહોળા કરવા
# પેટમાં ફાળ પડવી
# પેટિયું રળી લેવું
# પેટે પાટા બાંધવા
# પૈસા તો ડાબા હાથનો મેલ છે
# પૈસાનું પાણી કરવું
# પૈસો મારો પરમેશ્વર ને હું પૈસાનો દાસ
# પોચું ભાળી જવું
# પોત પ્રકાશવું
# પોતાના પગ નીચે રેલો આવે ત્યારે જ ખબર પડે
# પોતાની ગલીમાં કુતરો પણ સિંહ
# પોતાનો કક્કો જ ખરો કરવો
# પોતિયા ઢીલા થઈ જવા
# પોતિયું કાઢીને ઊભા રહેવું
# પોથી માંહેના રીંગણા
# પોદળામાં સાંઠો
# પોપટીયું જ્ઞાન
# પોપાબાઈનું રાજ
# પોબારા ગણી જવા
# પોલ ખૂલી ગઈ
# ફઈને મૂછ ઉગે તો તેને કાકો કહેવાય
# ફના- ફાતિયા થઈ જવા
# ફરે તે ચરે ને બાંધ્યું ભૂખે મરે
# ફાચર મારવી
# ફાટીને ધુમાડે જવું
# ફાવ્યો વખણાય
# ફાળિયું ખંખેરી નાખવું
# ફાંકો રાખવો
# ફુલ નહિ તો ફુલની પાંખડી
# ફૂલાઈને ફાળકો થઈ જવું
# ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો
# બકરું કાઢતા ઊંટ પેઠું
# બગભગત-ઠગભગત
# બગાસું ખાતા પતાસું મળ્યું
# બત્રીસ કોઠે દીવા પ્રગટ્યા
# બધો ભાર કન્યાની કેડ પર
# બલિદાનનો બકરો
# બળતાંમાં ઘી હોમવું
# બળતું ઘર કૃષ્ણાર્પણ કરવું
# બળિયાના બે ભાગ
# બાઈ બાઈ ચારણી
# બાઈને કોઈ લે નહિ ને ભાઈને કોઈ આપે નહિ
# બાડા ગામમાં બે બારશ
# બાપ તેવા બેટા ને વડ તેવા ટેટા
# બાપ શેર તો દીકરો સવા શેર
# બાપના કૂવામાં ડુબી ન મરાય
# બાપના પૈસે તાગડધીન્ના
# બાપનું વહાણ ને બેસવાની તાણ
# બાપે માર્યા વેર
# બાફી મારવું
# બાર ગાઉએ બોલી બદલાય
# બાર બાવા ને તેર ચોકા
# બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે
# બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી
# બારે મેઘ ખાંગા થવા
# બારે વહાણ ડૂબી જવા
# બાવળ વાવો તો કાંટા ઉગે અને આંબો વાવો તો કેરી મળે
# બાવા બાર ને લાડવા ચાર
# બાવાના બેઉ બગડ્યા
# બાવો ઉઠ્યો બગલમાં હાથ
# બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ઉઘાડી વા ખાય
# બિલાડીના કીધે શીંકુ ન ટૂટે
# બિલાડીના પેટમાં ખીર ન ટકે, બૈરાંના પેટમાં વાત ન ટકે
# બિલાડીની ડોકે ઘંટ બાંધે કોણ?
# બિલાડીને દૂધ ભળાવો તો પછી શું થાય ?
# બીજાની ચિતા પર પોતાની ભાખરી શેકી લેવી
# બીડું ઝડપવું
# બે ઘરનો પરોણો ભૂખે મરે
# બે પાડા લડે તેમાં ઝાડનો ખો નીકળે
# બે પાંદડે થવું
# બે બદામનો માણસ
# બે બાજુની ઢોલકી વગાડવી
# બેઉ હાથમાં લાડવા
# બેઠાં બેઠાં ખાધે તો કુબેરના ભંડાર પણ ખૂટી જાય
# બૈરાંની બુદ્ધિ પગની પાનીએ
# બોડી-બામણીનું ખેતર
# બોલે તેના બોર વેંચાય
# બંધ બેસતી પાઘડી પહેરી લેવી
# બ્રાહ્મણી વંઠે તો તરકડે જાય
# ભડનો દીકરો
# ભણેલા ભીંત ભૂલે
# ભલભલાને ભૂ પાઈ દેવું
# ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશું શ્રીગોપાળ
# ભાગતા ભૂતની ચોટલી ભલી
# ભાગ્યશાળીને ભૂત રળે
# ભાંગરો વાટવો
# ભાંગ્યાનો ભેરુ
# ભાંગ્યું તો ય ભરુચ
# ભાંડો ફૂટી ગયો
# ભીખના હાંલ્લા શીંકે ન ચડે
# ભુવો ધૂણે પણ નાળિયેર તો ઘર ભણી જ ફેંકે
# ભૂત ગયું ને પલિત આવ્યું
# ભૂતનું સ્થાનક પીપળો
# ભૂતોભાઈ પણ ઓળખતો નથી
# ભૂલ્યા ત્યાંથી ફરી ગણો
# ભૂંડાથી ભૂત ભાગે
# ભૂંડાને પણ સારો કહેવડાવે તેવો છે
# ભેખડે ભરાવી દેવો
# ભેજાગેપ
# ભેજાનું દહીં કરવું
# ભેંશ આગળ ભાગવત
# ભેંશ ભાગોળે, છાશ છાગોળે અને ઘેર ધમાધમ
# ભેંશના શીંગડા ભેંશને ભારી
# મગ જે પાણીએ ચડતા હોય તે પાણીએ જ ચડાવાય
# મગજમાં રાઈ ભરાઈ જવી
# મગનું નામ મરી ન પાડે
# મગરનાં આંસુ સારવા
# મણ મણની ચોપડાવવી
# મન હોય તો માળવે જવાય
# મન, મોતી ને કાચ, ભાંગ્યા સંધાય નહિ
# મનનો ઊભરો ઠાલવવો
# મનમાં પરણવું ને મનમાં રાંડવું
# મનુષ્ય યત્ન, ઈશ્વર કૃપા
# મરચા લાગવા
# મરચાં લેવા
# મરચાં વાટવા
# મરચું-મીઠું ભભરાવવું
# મરતાને સૌ મારે
# મરતો ગયો ને મારતો ગયો
# મસાણમાંથી મડા બેઠા કરવા
# મસીદમાં ગયું'તું જ કોણ?
# મહેતો મારે ય નહિ અને ભણાવે ય નહિ
# મળે તો ઈદ, ન મળે તો રોજા
# મંકોડી પહેલવાન
# મા કરતાં માસી વહાલી લાગે
# મા તે મા, બીજા બધા વગડાના વા
# મા તેવી દીકરી, ઘડો તેવી ઠીકરી
# મા મૂળો ને બાપ ગાજર
# માખણ લગાવવું
# માગુ દીકરીનું હોય - માગુ વહુનું ન હોય
# માણસ માત્ર ભૂલને પાત્ર
# માણસ વહાલો નથી માણસનું કામ વહાલું છે
# માથા માથે માથું ન રહેવું
# માથાનો મળી ગયો
# માથે દુખનાં ઝાડ ઉગવા
# માથે પડેલા મફતલાલ
# માના પેટમાંય સખણો નહિ રહ્યો હોય
# મામા બનાવવા
# મામો રોજ લાડવો ન આપે
# મારવો તો મીર
# મારા છગન-મગન બે સોનાના, ગામનાં છોકરાં ગારાના
# મારે મીર ને ફૂલાય પીંજારો
# માંગ્યા વિના મા પણ ન પીરસે
# માંડીવાળેલ
# મિયાં ચોરે મૂઠે ને અલ્લા ચોરે ઊંટે
# મિયાં પડ્યા પણ ટંગડી ઊંચી
# મિયાં મહાદેવનો મેળ કેમ મળે
# મિયાંની મીંદડી
# મીઠા ઝાડના મૂળ ન ખવાય
# મુલ્લાની દોડ મસીદ સુધી
# મુવા નહિ ને પાછા થયા
# મુસાભાઈના વા ને પાણી
# મૂઈ ભેંશના ડોળા મોટા
# મૂછે વળ આપવો
# મૂડી કરતાં વ્યાજ વધુ વહાલું હોય
# મૂરખ મિત્ર કરતાં દાનો દુશ્મન સારો
# મૂરખના ગાડાં ન ભરાય
# મેથીપાક આપવો
# મેરી બિલ્લી મૂઝસે મ્યાઉં
# મેલ કરવત મોચીના મોચી
# મોઢાનો મોળો
# મોઢામાં મગ ભર્યા છે?
# મોઢું જોઈને ચાંદલો કરાય
# મોરના ઈંડાને ચીતરવા ન પડે
# મોસાળમાં જમણ અને મા પીરસનાર
# મોં કાળું કરવું
# મોં પરથી માંખી ઉડતી નથી
# મોં માથાના મેળ વિનાની વાત
# યથા રાજા તથા પ્રજા
# રંગ ગયા પણ ઢંગ ન ગયા
# રાઈના પડ રાતે ગયા
# રાજા, વાજા ને વાંદરા, ત્રણેય સરખા
# રાજાને ગમી તે રાણી, છાણા વીણતી આણી
# રાત ગઈ અને વાત ગઈ
# રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા
# રાતે પાણીએ રોવાનો વખત
# રામ રમાડી દેવા
# રામ રાખે તેને કોણ ચાખે
# રામ બોલો ભાઈ રામ થઈ જવું/રામશરણ પહોંચવું
# રામના નામે પથ્થર તરે
# રામબાણ વાગ્યા હોય તે જાણે
# રાંડ્યા પછીનું ડહાપણ
# રાંધવા ગયા કંસાર અને થઈ ગયું થૂલું
# રાંધેલ ધાન રઝળી પડ્યા
# રૂપ રૂપનો અંબાર
# રેતીમાં વહાણ ચલાવવું
# રોગ ને શત્રુ ઉગતાં જ ડામવા પડે
# રોજની રામાયણ
# રોટલાથી કામ કે ટપટપથી
# રોતો રોતો જાય તે મુવાની ખબર લઈ આવે
# રોદણા રોવા
# લખણ ન મૂકે લાખા
# લગને લગને કુંવારા લાલ
# લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય
# લંકાની લાડી ને ઘોઘાનો વર
# લંગોટીયો યાર
# લાકડાના લાડુ ખાય તે પસ્તાય અને ન ખાય તે પણ પસ્તાય
# લાકડાની તલવાર ચલાવવી
# લાકડે માંકડું વળગાવી દેવું
# લાખો મરજો પણ લાખોનો પાલનહાર ન મરજો
# લાગ્યું તો તીર, નહિ તો તુક્કો
# લાજવાને બદલે ગાજવું
# લાલો લાભ વિના ન લોટે
# લાંબા જોડે ટૂંકો જાય, મરે નહિ તો માંદો થાય
# લીલા લહેર કરવા
# લે લાકડી ને કર મેરાયું
# લેતાં લાજે ને આપતાં ગાજે
# લોઢાના ચણા ચાવવા
# લોઢું લોઢાને કાપે
# લોભને થોભ ન હોય
# લોભિયા હોય ત્યાં ધુતારા ભૂખે ન મરે
# લોભે લક્ષણ જાય
# વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગે
# વટનો કટકો
# વઢકણી વહુ ને દીકરો જણ્યો
# વર મરો કે કન્યા મરો, ગોરનું તરભાણું ભરો
# વર રહ્યો વાસી ને કન્યા ગઈ નાસી
# વરને કોણ વખાણે? વરની મા!
# વરસના વચલા દહાડે
# વહેતા પાણી નિર્મળા
# પહેતા પાણીમાં હાથ ધોઈ લેવા
# વહેતી ગંગામાં ડુબકી લગાવવી
# વહેમનું કોઈ ઓસડ નથી
# વહોરાવાળું નાડું પકડી ન રખાય
# વા વાતને લઈ જાય
# વાઘ પર સવારી કરવી સહેલી છે પણ નીચે ઉતરવું અઘરું છે
# વાઘને કોણ કહે કે તારુ મોં ગંધાય છે
# વાડ ચીભડા ગળે
# વાડ વિના વેલો ન ચડે
# વાણિયા વાણિયા ફેરવી તોળ
# વાણિયા વિદ્યા કરવી
# વાણિયાની મૂછ નીચી તો કહે સાત વાર નીચી
# વાણિયો રીઝે તો તાળી આપે
# વાત ગળે ઉતરવી
# વાતનું વતેસર કરવું
# વાતમાં કોઈ દમ નથી
# વારા ફરતો વારો, મારા પછી તારો, મે પછી ગારો
# વાર્યા ન વળે તે હાર્યા વળે
# વાવડી ચસ્કી
# વાવો તેવું લણો, કરો તેવું પામો
# વાળંદના વાંકા હોય તો કોથળીમાંથી કરડે
# વાંઢાને કન્યા જોવા ન મોકલાય
# વાંદરાને સીડી ન અપાય
# વાંદરો ઘરડો થાય પણ ગુલાંટ ન ભૂલે
# વિદ્યા વિનયથી શોભે
# વિના ચમત્કાર નહિ નમસ્કાર
# વિનાશકાળે વિપરીત બુદ્ધિ
# વિશ્વાસે વહાણ તરે
# વીસનખી વાઘણ
# વીંછીના દાબડામાં હાથ નાખીએ તો પરિણામ શું આવે?
# વેંત એકની જીભ
# શંકા ભૂત અને મંછા ડાકણ
# શાંત પાણી ઊંડા હોય
# શાંતિ પમાડે તે સંત
# શિયા-વિયા થઈ જવું
# શિયાળ તાણે સીમ ભણી અને કૂતરું તાણે ગામ ભણી
# શિયાળો ભોગીનો ઉનાળો જોગીનો
# શીરા માટે શ્રાવક થવું
# શીંગડા, પૂંછડા વિનાનો આખલો
# શેક્યો પાપડ ભાંગવાની તાકાત નથી
# શેઠ કરતાં વાણોતર ડાહ્યાં
# શેઠની શિખામણ ઝાંપા સુધી
# શેર માટીની ખોટ
# શેરના માથે સવા શેર
# શોભાનો ગાંઠીયો
# સઈ, સોની ને સાળવી ન મૂકે સગી બેનને જાળવી
# સઈની સાંજ ને મોચીની સવાર ક્યારે ય ન પડે
# સક્કરવાર વળવો
# સગપણમાં સાઢુ ને જમણમાં લાડુ
# સત્તર પંચા પંચાણું ને બે મૂક્યા છૂટના, લાવો પટેલ સોમાં બે ઓછા
# સત્તા આગળ શાણપણ નકામું
# સતી શાપ આપે નહિ અને શંખણીના શાપ લાગે નહિ
# સદાનો રમતારામ છે
# સસ્તુ ભાડું ને સિદ્ધપુરની જાત્રા
# સળગતામાં હાથ ઘાલો તો હાથ તો દાઝે જ ને
# સંઘર્યો સાપ પણ કામ આવે
# સંતોષી નર સદા સુખી
# સંસાર છે ચાલ્યા કરે
# સાચને આંચ ન આવે
# સાજા ખાય અન્ન ને માંદા ખાય ધન
# સાનમાં સમજે તો સારું
# સાપ ગયા અને લીસોટા રહ્યા
# સાપના દરમાં હાથ નાખવો
# સાપને ઘેર સાપ પરોણો
# સાપે છછુંદર ગળ્યા જેવી હાલત
# સારા કામમાં સો વિઘન
# સાંઠે બુદ્ધિ નાઠી
# સીદીભાઈને સીદકાં વહાલાં
# સીદીભાઈનો ડાબો કાન
# સીધી આંગળીએ ઘી ન નીકળે
# સીંદરી બળે પણ વળ ન મૂકે
# સુખમાં સાંભરે સોની ને દુ:ખમાં સાંભરે રામ
# સુતારનું મન બાવળિયે
# સુરતનું જમણ ને કાશીનું મરણ
# સૂકા ભેગુ લીલું બળે
# સૂપડાં સાફ થઈ ગયાં
# સૂળીનો ઘા સોયથી સર્યો
# સેવા કરે તેને મેવા મળે
# સો દવા એક હવા
# સો દહાડા સાસુના તો એક દહાડો વહુનો
# સો વાતની એક વાત
# સોટી વાગે ચમચમ ને વિદ્યા આવે રૂમઝૂમ
# સોના કરતાં ઘડામણ મોંઘું
# સોનાની થાળીમાં લોઢાનો મેખ
# સોનાનો સૂરજ ઉગવો
# સોનામાં સુગંધ મળે
# સોનીના સો ઘા તો લુહારનો એક ઘા
# સોનું સડે નહિ ને વાણિયો વટલાય નહિ
# સોળે સાન, વીસે વાન
# સ્ત્રી ચરિત્રને કોણ પામી શકે ?
# સ્ત્રી રહે તો આપથી અને જાય તો સગા બાપથી
# હલકું લોહી હવાલદારનું
# હવનમાં હાડકાં હોમવા
# હવેલી લેતા ગુજરાત ખોઈ
# હસવામાંથી ખસવું થવું
# હસવું અને લોટ ફાકવો બન્ને સાથે ન થાય
# હસે તેનું ઘર વસે
# હળદરના ગાંઠીયે ગાંધી ન થવાય
# હળાહળ કળજુગ
# હાથ ઊંચા કરી દેવા
# હાથના કર્યા હૈયે વાગ્યા
# હાથમાં આવ્યું તે હથિયાર
# હાથી જીવે તો લાખનો, મરે તો સવા લાખનો
# હાથીના દાંત દેખાડવાના જુદા અને ચાવવાના જુદા
# હાથીની પાછળ કૂતરા ભસે
# હાર્યો જુગારી બમણું રમે
# હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા
# હીરો ઘોઘે જઈ આવ્યો અને ડેલે હાથ દઈ આવ્યો
# હું પહોળી ને શેરી સાંકડી
# હું મરું પણ તને રાંડ કરું
# હું રાણી, તું રાણી તો કોણ ભરે પાણી ?
# હુતો ને હુતી બે જણ
# હૈયા ઉકલત
# હૈયું બાળવું તેના કરતા હાથ બાળવા સારા
# હૈયે છે પણ હોઠે નથી
# હૈયે રામ વસવા
# હોઠ સાજા તો ઉત્તર ઝાઝા
# હોળીનું નાળિયેર
# ક્ષમા વીરનું ભૂષણ છે